Lesgeven is een beroep.
Italiaanse les geven is een feest en een avontuur. En dan bedoel ik niet Italiaans geven in Italië zelf, nee, ik bedoel in Nederland.
Nederlanders leren graag talen. Uit noodzaak maar vaak ook voor hun eigen plezier. Nieuwsgierigheid naar een andere cultuur. De intellectuele uitdaging. Als het om het leren van het Italiaans gaat, wordt het nog meer dan dit.
“Een prachtige, muzikale taal” hoor ik vaak als motivatie van beginners tot gevorderden. En nog:
“De taal van La dolce vita...” “Italianen zijn zo open en vriendelijk. Ik wil graag met hen communiceren...” Betere leermotivaties bestaan niet.
Dit maakt mijn werk als docent Italiaans bijna een feest. Mijn cursisten kiezen bewust om mijn lessen te volgen. Leuk, maar ook een grote verantwoordelijkheid. Juist omdat de leerlingen zo gemotiveerd zijn, verdienen ze het beste. En het beste vind je niet in een kant en klaar cursusboek, of in de laatste lesmethode, of in een van de vele “language trends” van het moment.
Ten eerste bestaat een goede les uit
goede lesmaterialen.
De cursisten hebben recht op hedendaagse
teksten die aansluiten bij hun belangstelling (geen aangepaste teksten!) Dit om hun woordenschat te bouwen. Teksten moeten het werkelijke Italiaans van de Italianen bevatten en niet een voorgekauwde, kunstmatige taal bedacht door een paar taalkundigen en gestopt in een lesboek met plaatjes.
De leerlingen moeten van alles kunnen begrijpen: authentieke taal en niet opnames met onwerkelijke gesprekjes voorgelezen door tweederangs acteurs. Daarom ben ik altijd een voorstander geweest van
authentiek audio- en videomateriaal.
De les moet een
stimulans zijn, input geven om te
praten en om te
luisteren. De docent activeert, maar het gaat om de leerling, die moet actief worden.
Ja, dit is een beetje het “manifesto” van de lessen die bij ons op
Scuola d’Italia worden gegeven.
Volgende week beginnen weer een paar cursussen en het animo zit er weer in! (wordt vervolgt...)
<><><><><>
Insegnare è una professione.
Insegnare l’italiano è una festa e un’avventura. E non sto parlando di insegnare italiano in Italia, no, sto dicendo insegnarlo in Olanda.
Gli olandesi imparano volentieri le lingue. Per necessità ma spesso anche per il proprio piacere personale. La curiosità per un’altra cultura. La sfida intellettuale dell’imparare. Se poi si tratta di imparare l’italiano, è ancor più di questo.
“Una lingua meravigliosa e musicale” mi viene spesso detto come motivazione dai principianti fino agli avanzati. E ancora:
“La lingua de La dolce vita” “Gli italiani sono così aperti e cordiali. Desidero comunicare con loro”. Non esistono motivazioni all’apprendimento migliori di queste.
Tutto questo rende il mio lavoro di docente d’italiano quasi una festa. Per i corsisti seguire le mie lezioni è una scelta consapevole. Una cosa bellissima, ma anche una grande responsabilità. Siccome per l’appunto i corsisti sono così motivati, si meritano il meglio. E il meglio non si trova nei libri per lo studente pronti per l’uso, o nell’ultima novità metodologica, o in uno dei tanti trend linguistici del momento.
Innanzitutto una buona lezione si costruisce con
materiali didattici di qualità.
I corsisti hanno diritto a
testi contemporanei e adatti (non adattati!) ai loro interessi. Dai testi si attinge il lessico quindi questi devono rappresentare l’italiano “reale” degli italiani e non una lingua predigerita e artificiale, pensata a tavolino da un paio di linguisti e ficcata in un qualche libro dello studente con tante belle figure.
Gli studenti devono essere in grado di comprendere ogni genere di lingua parlata: lingua autentica e non registrazioni di conversazioni irreali lette da attori di seconda categoria. Non a caso sono sempre stato un sostenitore dell’uso di
materiale audio e video autentico.
La lezione deve essere uno
stimolo, deve fornire l’imput per
parlare e
ascoltare. L’insegnante deve attivare, ma è lo studente ad essere al centro. È lui o lei che deve dunque farsi attivo.
Ecco, questo è un po’ il “manifesto didattico” delle nostre lezioni a
Scuola d’Italia.
La settimana prossima cominciano alcuni nuovi corsi. E intanto si va avanti... (Continua alla prossima puntata...)
