Video Scuola d'Italia

Eindelijk is de video van Scuola d’italia klaar in zijn definitieve versie.
Een overzicht van de verschillende lessen Italiaans van alle niveaus van de cursussen. Momenten over de uitbreiding van de woordenschat, de conversatie, de grammatica, het audio- en videomateriaal, leren luisteren en begrijpen.
Een leuke video, grappig, maar met inhoud. Een “home made” video zonder “special effects” en niet volgens de marketingstrategie van een reclamebureau. En daarom “echt”, authentiek en niet voorgekauwd.

<><><><><>

Finalmente il video di Scuola d’Italia è pronto nella sua versione definitiva.
Un’impressione delle diverse lezioni d’italiano a tutti i livelli di tutti i corsi. Momenti che trattano dell’ampliamento del lessico, la conversazione, la gramamtica, i materiali audio e video, i metodi di miglioramento dela comprensione.
È un video divertente e simpatico ma con un contenuto. Un video “home made” senza effetti speciali e che non segue le strategie di marketing di un’agenzia pubblicitaria. E perciò vero, autentico, non premasticato e predigerito.

Liever een videoMeglio un video

Grammatica? Ja, dat doen wij, geen paniek, maar we kijken liever naar een video.

Bij Scuola d’Italia in Amsterdam is luistervaardigheid een belangrijke zaak. Je moet goed begrijpen wat mensen zeggen, alle mensen, in dit geval alle Italianen. En die Italianen, die spreken allemaal anders. Ze hebben een eigen dialect, een eigen accent, een eigen intonatie. En "ze praten snel, heel snel" (tenminste dat vinden veel Nederlanders)

Dus luisteren naar verschillende audio en video bronnen is een goede manier om te oefenen die Italianen beter te begrijpen. En als je goed begrijpt, leer je ook mensen beter te woord te staan, dus beter te spreken

Met deze overtuiging geven we de cursussen Italiaanse taal in onze Scuola. Tijdens de les worden video's, liedjes, fragmenten van interviews gebruikt. Zo is Italiaans leren effectief en plezierig. Kijk bijvoorbeeld naar de video die klaar is voor de Italiaanse les van a.s. maandag. Veel kijkplezier!

<><><><><> www.ondaitaliana.org

La grammatica? Sì, la facciamo, niente panico, ma preferiamo guardare un video.

A Scuola d’Italia di Amsterdam la comprensione orale, cioè la competenza di ascolare e capire è molto importante. Per gli olandesi è difficile capire tutte le varianti regionali della lingua italiana. I dialetti pongono ovviamente gravi difficoltà, ma anche semplicemente accenti regionali e intonazioni varie rendono la comprensione spesso faticosa. Per non parlare del fatto che “gli italiarlano così velocemente!”ni pa secondo gli olandesi (cosa peraltro vera per gli olandesi stessi o per qualsiasi altro native speaker. Solo che il madrelingua in questione mica se ne accorge di stare blaterando ai mille all’ora)

Insomma ascolatare diversi titpi di fonti audio e video è il modo migliore per esercitarsi a comprendere l’italiano. E se si capisce bene, si impara anche a dare sostenere efficacemente un colloquio, cioè si è in grado di parlare meglio

Con questa convinzione insegnamo l’italiano nella nostra Scuola. Durante la lezione si fa uso di video, canzoni, frammenti di interviste. E così si impara l’italiano efficacemente e con in modo piacevole. Guardate per esempio il video che ho approntato per la lezione di lunedì prossimo. Buon divertimento!

Waarom is links niet meer links?

Op een partij stemmen in Italië is moeilijk. Je wil niet voor Berlusconi en zijn vrienden stemmen. De oppositie? Vergeet het. Links bestaat niet, is slap en doelloos. Het enige programmapunt van links Italië is dat ze “tegen” Berlusconi zijn. Voor de rest zijn ze gewoon conservatief, corrupt, neoliberaal, vrienden van het Vaticaan en geneigd tot nepotisme.

Op een partij stemmen in Nederland is ook moeilijk geworden, bijna onmogelijk. Binnenkort voor de provinciale verkiezingen bijvoorbeeld. Als je geen populist of neoliberaal bent, zoek je dan een links alternatief. Maar vind je dat in Nederland?

De PvdA? Vergeet het. Die zijn neoliberaler dan Rutte. Het woord sociaal-democratie gebruiken ze nog steeds in hun campagnes, maar het is een leeg begrip geworden, in de praktijk regeert bij de PvdA dezelfde management mentaliteit die je terugvindt in het op winst-gerichte bedrijfsleven. Een voorbeeld: Burgemeester Van Der Laan van Amsterdam is een strenge meneer die kiest de kraakbeweging meedogenloos te vernietigen ten voordeel van de speculaties van de projectontwikkelaars met hun VVD vrienden.

Groen links? Alsjeblieft! Het stelt niets voor. Een stelletje lieve meisjes en jongetjes zonder visie e zonder ruggengraat. Groen? Wat groen? Milieu wordt af en toe genoemd voor het sier en alternatieve energie is niet interessant want het bedrijfsleven wil het niet. Windmolens vindt Groen Links horizonvervuiling. Zonne-energie wordt niet eens overwogen, Nederland gaat toch richting meer kern-energie en daar heeft Groen Links geen bezwaar tegen. Maar het ergste is de missie naar Kunduz in Afghanistan. Een militaire missie, voornamelijk. Een missie dat miljoenen kost (we moeten wel op cultuur bezuinigen) en waar het leger opnieuw ingezet wordt. En Groen Links stemt voor. En zou dit een linkse partij moeten zijn? Kom op, even serieus!

Dus opnieuw komt diezelfde vraag naar voren. Diezelfde vraag die ook centraal stond toen ik Jos de Putter interviewde voor Radio Onda Italiana: Waroom is links niet meer links?

En de SP? Het wordt vervolgd...

Wasmachine

Al twintig jaar draai ik de was
Maar vandaag draai ik niet meer zo goed
Van repareren geen sprake
Het is te duur en ik ben te oud
Investeren in mijn toekomst wordt afgeraden
Dus ik moet het veld ruimen en ruimte maken voor een nieuwe
Die is aan het begin van zijn leven
En heeft ook een programma dat de was in 20 minuten schoon krijgt
Daar kan ik niet tegen concurreren
Vannacht moet ik voor het eerst in twintig jaar ergens anders slapen
Ik weet nog niet waar
Maar zeker zal ik mijn vertrouwde hoek in de badkamer missen
Ik had nog graag een paar jaren willen wassen
Maar oude dingen repareer je niet
Je gooit ze weg, lekker makkelijk
En je maakt ruimte voor jonge technologie
Die vanzelfsprekend beter is, toch?

Ste quattro risate

Stanno dicendo tutti la loro, beh fatemi dire la mia a sto punto. Noemi, Ruby, le puttane di governo. Provate a cercare “bunga bunga” su google e vedete un po’ cosa viene fuori.

Nell’ottobre del 2009 mi sono ritagliato una maschera da Berlusconi e me ne sono andato un po’ in giro per l’affollatissima Leidsestraat di Amsterdam parodiando il Presidente del Consiglio. La mia amica/collega Lunabionica con parrucca, minigonna e frustino mi rincorreva nel ruolo di una puttanona sadomaso. Con questo act volevamo attirare l’attenzione sul filmfestival Cinemissimo! che avevamo organizzato per “Quelli di Astaroth”. Sì, avete capito bene, Berlusconi usato come oggetto per il marketing, per la promozione di un festival di cinema italiano.

Alcuni mesi fa, durante il “One Minute Festival” abbiamo ripetuto lo stesso act aggiornandolo un attimo con Ruby, bunga bunga e tutto il resto. Un successo! È chiaro che il Presidente del Consiglio “vende” come immagine. Ormai è il prodotto nazionale italiano più conosciuto, supera abbondantemente pizzaspaghettimandolini. C’è proprio da stare allegri! E allora facciamoci questa scenetta che la gente si diverte e ride degli italiani! (che se lo meritano?)

I giornali, l’opinione pubblica, l’opposizione politica, la magistratura si sono concentrati sullo scandalo. Il governo bordello, le puttane nelle camere del potere, Ruby e bunga bunga insomma. Pare sia l’unico modo di opporsi a Berlusconi. Una tristezza, veramente. Triste che ancora una volta si sia costretti a concentrarsi sulla forma e non sui contenuti, sulla moraluccia borghese e non sulle scelte politiche. Un po’ come con il Vaticano, che per dargli addosso efficacemente ci vuole lo scandalo dei preti pedofili, mentre di duemila anni di oscurantismo, oppressione, violenza fisica, culturale e psicologica chi se ne frega.

Mi dispiace per le puttane, sinceramente. E lo dico senza ironia, nel pieno rispetto della loro professione. Mi guardo bene dal guidicare chi si prostituisce. Penso che se una ragazza vuole farsi pagare per una prestazione sessuale debba essere libera di farlo senza che nessuno alzi il dito inquisitore. Se poi la ragazza in questione in Italia è laureata ma non riesce a lavorare per più di 600 euro al mese, allora una prestazione sessuale ben retribuita e ad alto livello merita tutta la nostra comprensione e considerazione.

Sì, Berlusconi andrebbe attaccato - ed eventualmente vinto - sul piano del dibattito politico o sul piano giuridico per quelle che sono le sue responsabilità di fronte alla legge. Non perchè si porta le puttane.

Siamo al tutti contro tutti. È difficile costruire, avere un approccio positivo. Una mia corsista olandese appena tornata da Roma, mi diceva di avere trovato la città cambiata rispetto a qualche anno fa quando vi aveva vissuto per sei mesi. “La gente ha perso la speranza, non c’è futuro” mi diceva.

Governi berlusconiani che per anni hanno favorito le classi imprenditoriali medio alte a danno della maggioranza della popolazione. Un regime fiscale con tasse tra le più alte d’Europa dove però è l’evasione dell’IVA del libero professionista a farla franca a scapito della giovane imprenditoria che parte dal nulla e che non riceve incentivi o sgravi di nessun genere. L’investimento del danaro pubblico che non c’è se non nelle chiacchiere dei politicanti. La burocrazia, il nepotismo, le auto blu, i costi smisurati della cosa pubblica, tutte cose che in un governo “moderno e libero” come quello berlusconiano non dovrebbero avere spazio...
Per non parlare della fuga dei cervelli, dei giovani qualificati e laureati che vengono sottopagati e mantenuti in uno stato di costante precariato a cui qualche buontempone ha dato la definizione di “mobilità del lavoro”.
La lista non finisce qui, ma vale la pena nominare, last but not least, l’omicidio colposo della cultura italiana perpetuato dal sistema mediatico-televisivo di cui Berlusconi è a capo. Il cattivo gusto imperante, i grandi fratelli, i calciatori donnaioli, le veline volutamente stupide, i presentatori televisivi che gridano il vuoto, la banalità come modello imperante. Tutto questo è stato sostituito a Pasolini, a Fellini o a Fabrizio de Andrè. Tutto questo ha cancellato teatro, cinema, arte. Quando si priva un popolo di una cultura del contenuto e la si sostituisce con una cultura della forma, come è successo da venti anni a questa parte in Italia, si compie un crimine che diventa un genocidio culturale.

Detto questo, torniamo alla cronaca e precisamente a quella rosa. Sarà questa, forse, a liberare l’italia dal suo Presidente del Consiglio, non certo le sue politiche scellerate. E per non piangere, allora sì, facciamocela sta parodia, facciamola questa scenetta, facciamoci ste quattro risate.