De Amerikaan uit Minnesota L'americano dal Minnesota

De Amerikaan uit Minnesota ziet er geweldig uit. Een keer per maand een dag in Amsterdam, want hij werkt voor een luchtvaartmaatschappij. Hij is positief, optimistisch en glimlacht met die prachtige "smile" (compulsory smile?) die alleen Amerikanen hebben.
Hij vertelt over Italië. Rome is prachtig. Het is daar een plezier om in een café te zitten om al die elegante Italianen te observeren. In Milaan kent hij een restaurant waar je heel lekker kan eten. Een dinertje kost € 300, maar het is de moeite waard. In de platenzaak heeft hij een cd van Eros Ramazzotti gekocht. Hij vindt zijn stem bijzonder en zijn liedjes heel mooi.

Ik wilde ook positief en optimistisch zijn en vooral wilde ik hem niet teleurstellen. Maar Ramazzotti... nee, dit is echt niet het soort Italiaanse muziek die mensen tijdens mijn uitzendingen van Radio Onda Italiana kunnen horen. En de Italiaanse keuken? Alsjeblieft, de Italiaanse keuken is lekker, maar al dat snobisme... je hoeft echt niet € 300 uit te geven voor een fatsoenlijke Italiaanse maaltijd.
Maar hier staat echt de kern van het probleem: een ander Italië te laten zien. En een andere Italiaanse cultuur. Een Italië die meer is dan (klassieke) oudheid, romantische liedjes en eten voor snobs. Kortom een Italië dat niet in de stereotype valt.
Een beetje het Italië van Quelli di Astaroth.

<><><><><>

L'americano dal Minnesota si presenta proprio bene. È ad Amsterdam una volta alla settimana perché lavora per una compagnia aerea. È un tipo positivo, ottimista e sorride con quello "smile" (a comando?) che solo gli americani hanno.
Mi parla dell'Italia. Roma è fantastica. È un piacere starsene seduti in un caffè di questa città semplicemente ad osservare tutti quegli eleganti italiani. A Milano conosce un ristorante dove si mangia benissimo. Una cenetta costa € 300, ma ne vale la pena. Al negozio di dischi ha comprato un cd di Eros Ramazzotti. Trova che abbia una voce particolare e che le sue canzoni siano molto belle.

Anch'io volevo mostrarmi positivo ed ottimista e soprattutto non volevo deluderlo. Ma Ramazzotti... no, davvero non è questo il tipo di musica che si può ascoltare durante le mie trasmissioni di Radio Onda Italiana. E la cucina italiana? Sì, è buona, ma per favore, basta con tutto questo snobbismo... non è davvero necessario spendere € 300 per un pasto decente.
E qui sta proprio il nucleo del problema: mostrare un'Italia diversa con una diversa cultura. Un'Italia che sia più di antichità (classica), canzonette romantiche e cibi per snob. In breve un'Italia che non cada nello stereotipo.
Un po' l'Italia di Quelli di Astaroth.