Verkiezingen?

Verkiezingen? Niets, helemaal niets is veranderd. Alles blijft hetzelfde: dus crisis die dieper en groter is dan een economische crisis. Jaren van liberalisme,  van het redden van banken en financiële instellingen ten kosten van cultuur, onderwijs, gezondheidszorg: we hebben niets geleerd. De toekomst is alweer geschreven in het verleden: we zullen met het geld van de publieke sector de privé sector blijven ondersteunen. En we zullen niet in mensen investeren maar in op de beurs genoteerde bedrijven in de veronderstelling dat wij als maatschappij ook een graantje van hun rijkdom zullen pikken.
 
En elke keer dat er problemen zullen zijn, dat de onze crisis dieper zal worden zullen we beweren dat het niet aan ons ligt. Het kan niet aan ons liggen, wij de Nederlanders. Wij weten het beter. We zullen de schuld altijd aan iets of iemand buiten ons geven: Zuid-Europa? De vergrijzing? De kosten die ‘uit de pan’ rijzen? Who’s next?