Daar staan ze: de Nederlandse politici.
Een van de talloze lijsttrekkersdebatten waar het Nederlandse commerciële medialand rijk (of arm) aan is. Allemaal op een rij achter een knop, waar ze voor het groene of het rode lampje mogen kiezen. Hiermee mogen ze hun mening geven over Europa-Crisis-Griekenland. Hiermee beantwoorden ze de vraag: ‘Bent u bereid om tot het uiterste te gaan om de Eurozone te redden?’ Nota Bene: dat antwoord geven ze door middel van een lampje (sorry voor de herhaling).
Iedereen blij: de politici die in de spotlights mogen optreden, de sensatiegerichte kijkers en vooral de 'journalisten' (verdiende of onverdiende diploma’s ?) die 'invulling' aan hun werk mogen geven.
Niemand die die ene broodnodige vraag stelt: 'Hoe kunnen zulke ingewikkelde en inhoudelijke onderwerpen als deze, besproken en gedebatteerd worden tijdens het mediacircus van een lijsttrekkersdebat? Hoe kan de Eurocrisis met een druk op de knop opgelost worden? Hoe kan een rood lichtje aangeven hoe onze toekomstige premier met zijn ministers het Europavraagstuk zal behandelen?
En dan: kennen we nog het verschil tussen democratie en demagogie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten