ANSWER ME - Toneelgezelschap Dood Paard

Angstaanjagend, confronterend, verontrustend.
Het publiek loopt de zaal in, gaat onder een fel big office light zitten dat ook als zaallicht fungeert.
Het is misselijkmakend: de acteurs verschijnen en het felle licht blijft aan, zal de hele voorstelling aanblijven.
Als publiek kan je je niet verschuilen, er is geen uitweg. Rustig en een beetje petit-bourgeois naar een theatervoorstelling kijken zit er niet in.
Je wordt ondervraagd, je wordt uitgedaagd. Je afkomst, gevoelens, religie, ideeën en ideologieën worden onderste boven gehaald, worden genadeloos ter discussie gesteld.
Je weet niet meer waar je vandaan komt en waarom je in die theaterzaal zit. Je kan nergens heen: jij als publiek, maar ook de vijf acteurs. Achter hen een gordijn van semi-transparante lamellen waar men een glimp opvangt van een woud. Wil je weglopen? You will be lost forever in the forest.
Het is marteling. Het is een concentratiekamp, het is Guantalamo, het is de inquisitie, het is media-brainwashing. You name it. En als het publiek even niet meer gemarteld wordt, moet het publiek meedoen aan de marteling van een van de personages. Hij is nu het slachtoffer. Iedereen is een slachtoffer.
Op een zeker moment loopt een mevrouw vanuit het publiek de zaal uit. Ze voelt zich niet lekker. Ze wordt misselijk van Answer me.

De kracht van theater is ongelooflijk. De voorstelling Answer me is prachtig en ziekelijk tegelijkertijd. Het is de ultieme grens van toneel, kunst en cultuur. Die cultuur die alleen met subsidie kan blijven bestaan. Een wereld zonder dit soort culturele uitingen als Toneelgezelschap Dood Paard is een arme wereld, ja, een misselijke en zieke wereld. Kunnen jullie je voorstellen dat een bedrijf ooit zo’n voorstelling “sponsort”? Come on, be serious. Welk bedrijf zou zo gek zijn? Een verzekeringsmaatschappij? Een farmaceutisch concern? Welk geld kunnen ze verdienen met Answer me? Welke nieuwe klanten krijgen ze van zo’n sponsoring?”

Weer theater als inspiratie voor mij. Gelukkig ben ik zaterdag naar Frascati Theater gegaan on Answer me bij te wonen. Answer me is in het Engels. Mijn gekke personage, mijn surrealistische Mister Giuliano Assangio in WikiLove ook. Reden dus om me nu een beetje zekerder te voelen met mijn werk als acteur en toneelschrijver. Absoluut niet dat ik me wil vergelijken met Gerardjan Rijnders, de schrijver van Answer me. Hieronder framenten van zijn tekst:

Who are you? What’s your name? How old are you? Where are you from? Are you a journalist? Do you love me? Are you Dutch? Turkish? Portuguese? Do you know where Portugal is? What language do they speak over there? What exactly is your language? Can you actually speak? Why are you here? What did you do in Pakistan? What did you do in Utrecht? Are you married, and if so, why? If you cooperate with us, you can sleep in peace and quiet. Keep your head up!

Wie ben je? Hoe heet je? Hoe oud ben je? Waar kom je vandaan? Ben je journalist? Hou je van me? Ben je Nederlander? Turk? Portugees? Weet je waar dat ligt, Portugal? Wat ze daar speken? Wat spreek jij eigenlijk? Kun je wel spreken? Waarom ben je hier? Wat deed je in Pakistan? Wat deed je in Utrecht? Wat deed je in Riga? Ben je getrouwd en zo ja, waarom? Was er een vrouw die met jou wilde trouwen? Een man misschien? Waar kom je vandaan? Wat zoek je hier? Wat heb je gedaan? Naam? Leeftijd? Beroep? Keep your head up! You are terrorist! We have got you! And we will give it to you! You fuckers! Heb je wel eens blauwe schoenen gedragen? Heb je wel eens kinderfilms gezien? Drink je water! Hou je van je moeder? Hou je van je vader? Heeft Tommy Cooper je ticket betaald? Heb je wel eens een huisdier gehad? Een hond, een kat of een marmot? Of een neger? Heb je wel eens met springstof geëxperimenteerd? Wil je voor ons werken? Je komt in interessante kringen terecht. Harleyriderskringen. Wil je ons iets interessants vertellen? Kunnen wij een fijne slaapplaats voor je regelen. Lekker warm. Met een matras. En een deken. Een douche. Als je met ons meewerkt kun je in alle rust slapen. Zolang je wilt. Ik weet dat jullie god je kracht geeft. Jullie leven al zo lang in die kleine kooien. Dat houdt geen mens vol. Jullie bidden en jullie god helpt jullie. Anders zouden jullie immers doordraaien. Hou je van me. Answer me! Klootzak! I love you.