dinsdag 18 oktober 2011
Occupy Amsterdam
Het is ongelooflijk. Eindelijk een reactie aan het afbreken van menselijke waarden, cultuur en solidariteitsprincipe. Eindelijk een NEE tegen hebzucht, tegen de overmacht van bedrijven in samenwerking met de politici.
Occupy Amsterdam is zaterdag begonnen (met Occupy Wall Street als inspiratie natuurlijk) en vandaag, drie nachten en veel kou en nattigheid later, kamperen de demonstranten nog steeds tegenover de Beurs van Amsterdam. Het is fantastisch! In deze dagen hebben talloze initiatieven plaatsgevonden. Zondag middag Hete Herfst in de Melkweg. Bijzonder inspirerend, niet alleen de sprekers, maar ook de workshops.
In mijn workshop stond het thema kunst en cultuur centraal. Hoe zorgen we ervoor dat cultuur niet wegbezuinigd wordt, dat cultuur als noodzakelijk goed in de maatschappij wordt gezien? De workshopdeelnemers hadden verschillende interessante ideeën.
Mijn voorstel was heel simpel: als cultuurmaker moet je nu meer dan ooit ervoor zorgen dat je culturele project een politiek-maatschappelijke inhoud heeft . “L’art pour l’art, c’est fini” zou ik zeggen.
Ik noemde drie voorbeelden:
1) tijdens de première van De Vrek van Toneelgroep Amsterdam werd (last minute) het veelbesproken zinnetje “Doe even normaal, man” opgenomen in de tekst en dus in het acteren. Voor het publiek was de link met de actualiteit overduidelijk en het resultaat was dus treffend
2) kort geleden heb ik in W139 een grote kunstinstallatie gezien die de moderne “aardappeleters” (van Van Gogh) wilde zijn. In het kunstwerk waren de gezichten van Rutte en de zijnen duidelijk te zien tussen alle aardappels en tussen andere stereotype symbolen van Nederlandse identiteit. Het resultaat was vervreemdend en liet aan de toeschouwers een gevoel van ongemak achter. Wie zijn we? Hoe belangrijk is nationale identiteit? Wat zijn onze modellen en onze symbolen? Hoe belachelijk zijn we eigenlijk?
3) de theatrale act “Me&Burlesqoni” van Quelli di Astaroth. Satirisch theater met duidelijk herkenbare politici. Let op: een parodie van Berlusconi maken is heel makkelijk, zelfs goedkoop, maar als je in je parodie laat zien dat hij binnen Europa een poppetje is die bevriend en geallieerd is met Rutte en met alle anderen, als je laat zien dat hij ook in Nederland de bunga-bunga televisie en de bunga-bunga republiek wil importeren… nou, dan is het verhaal iets interessanter.
Scusate, ma questa immagine in fondo ce la dovevo mettere. Lo so, ha girato molto, ma mi va che finisca anche nel mio blog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten